تحلیل آسیب پذیری ناشی از زلزله در بافت کالبدی شهر ری

توسعه ی شهری در هر کشور یک امر اتفاقی نیست و از سوی دیگر کنترل روند آینده ی آن، نیاز به برنامه ریزی های دقیق دارد.در این میان می توان به آسیب پذیری مخاطرات طبیعی در پهنه های شهری اشاره کرد، که در صورت عدم توجه به آن درصورتی که توسعه شهر به سمت اراضی با آسیب پذیری بالا باشد، میزان مخاطرات را افزایش داده و تلفات جانی و مالی فراوانی به همراه خواهد داشت. توجه به این امر محور اصلی این پژوهش می باشد. روش تحقیق این پژوهش توصیفی- تحلیلی می باشد که از جهت نوع پژوهش کاربردی می باشد. در این تحقیق بعد از جمع آوری داده ها از مدل ahp و saw برای تحلیل آسیب پذیری منطقه و تعیین جهات توسعه منطقه انتخاب شده اند، که از مدل ahp جهت وزن دهی به شاخص های مورد نظر استفاده شده و از مدل saw در جهت روی هم قرار گیری لایه ها در نرم افزار gis بهره برده شده است. بعد از تجزیه تحلیل های صورت پذیرفته، نقشه نهایی که پهنه بندی میزان آسیب پذیری از زلزله بوده ارائه گردیده است که با توجه به این نقشه جهات بهینه توسعه شهری تعیین گردیده است و فرضیات پژوهش آزمون شده اند. طبق نقشه ارائه شده محدوده شمالی منطقه دارای بیشترین آسیب پذیری و محدوده جنوب شرقی دارای کمترین آسیب پذیری از لحاظ زلزله می باشد. شرایط با بیشترین آسیب پذیری همانطور که در نقشه مشهود می باشد در قسمت جنوب غربی منطقه نیز وجود دارد. saw و ahp واژه­های کلیدی: توسعه شهری، جهات بهینه توسعه، آسیب پذیری، زلزله، مدل های